Hele ng Anghel (Tagalog Poem)

Pinagmamasdan kitang matulog kasabay ng mga tala

na aking natatanaw sa labas ng bintana

ikaw parin ang pinakamagandang dilag sa mundo

kahit nakapikit ang marikit na mga mata mo

pula mong labi na nakadampi sa malambot na unan

na akap-akap at kama na sayo ay dumuduyan

mapayapang paligid sa kwarto mo ang humehele

sa mukha mong basa ng luha at napakainosente

aking nasaksihan sulyap ng araw sa silangan

may pamilyar na bagay na lumitaw sa iyong higaan

nasasayo parin pala panyo na aking iniabot

ng minsang pinaluha ka ng lalakeng iyong sinagot

pero ngayon ako'y sayo at ikaw ay akin na

natuto na ang puso mo muli na maging masaya

ngunit ikaw ba'y binangungot at parang nahihirapan

ako ay nabigla, tinawag mo aking pangalan

sinubukan kong haplusin ang iyong kanang pisngi

upang malisan mo ang hirap sa nasabing sandali

ngunit hindi ka nahawakan sa hindi mapaliwanag

hanggang sa ako'y lumutang patungo sa may liwanag...

----------------------------------------------------

Uhmmm. This poem was made for about five nights. Nights that made me hard to sleep. Nights that, I had to daydream so that I can fell asleep. Inspiring, I discovered a new way of writing -Imagining. Plotting your own story, add colors, then boom! XD I know my poem isn't that good, but uh, at least I spent my time, trying to sleep, effectively. Well, its July 16, 5days to go before our class opening in MIT (Mapua Institute of Technology -Makati Campus). Next article would be a poem :).


Chill ouT!